You Tarzan, me Jane

Het bed hier in Monte Verde ligt echt veeeeel lekkerder dan het harde bed in Arenal, waardoor ik als een roosje geslapen heb. Uiteraard ben ik wel een paar keer wakker geweest, maar ben wel steeds weer snel in slaap gesukkeld. We hoefden vandaag pas om 9 uur op pad, dus we hadden de wekker op 8 uur gezet. De acco is hier echter zo gehorig dat wij de groepsgenoten die 3 kamers verderop zitten konden horen praten en het was al vroeg zo druk op de gang, dat ik me afvroeg of wij ons vergisten in de tijd. Na ons nog een paar keer omgedraaid te hebben zijn we er om half 8 toch maar uit gegaan en zijn op t gemakje gaan ontbijten. De kamers zijn tot nu toe steeds erg ruim van opzet geweest. We hebben steeds 2 smalle 2 persoonsbedden, waardoor we ieder heerlijk breed in bed kunnen gaan liggen :D
Om 9 uur vertrokken we dan op pad naar de excursie waar ik het meeste naar uitgekeken had! We zijn met de bus naar grotere hoogte gereden naar een adventure centure in het nevdlwoud van Monte Verde. De helft van onze groep ging (wij inclusief) gingen hier deelnemen aan de Canopy Tour. De tocht bestond uit een trajekt van 18 platforms en 15 kabels van verschillende lengtes en hoogtes waarmee je aan een tokkel als een echte Tarzan/Jane over het bladerdak van het nevelwoud vloog. Dit was echt een geweldige mooie ervaring! We werden eerst in tuigjesgehesen, kregen een ongelooflijk stinkende helm op en kregen een soort werkhandschoenen met een extra leren laag aan de binnenkant waarmee je jezelf af moest remmen aan de kabel. De eerstekabels waren wat korter en gingen minder hard zodat je een beetje het gevoel kon krijgen dn kon oefenen met remmen. Daarna werden de kabels een stuk langer (rond de 300 meter) en werd de hoek wat groter waardoor je meer vaart hebt. De uitzichten over het woud waren echt schitterend. Omdat je beide handen moest gebruiken kon ik daar alleen helaas geen foto van maken. Als 1 na laatste onderdeel kon je optioneel een tarzanswing doen. Je moest hierbij op een platform van (naarmijn schatting) ongeveer 15 meter hoog gaan staan om vervolgens aan een liaan naar beneden te springen, waardoor je een soort schommeleffect krijgt. Ik heb heeeel even getwijfet, maar heb de moed bij elkaar geraapt en het was echt heel gaaf. Uiteindelijk heeft zelfs iedereen uit onze groep het gedaan en we waren allemaal lyrisch. Het spektakel was echter nog niet afgelopen, want het klapstuk moest nog komen. Er was nog 1 kabel te gaan en deze was wel 1000 meter lang! Deze kabel moest je met 2 als een tandem doen. Het uitzicht was adembenemend en Kar en ik hebben echt genoten.
Toen we het enthousiasme een beetje te boven waren gekomen zijn we met het groepje Tarzannen en Jane's lekker wat gaan lunchen. Omdat de lunch gisteren toch wel wat veel was en we vanavond in het dorp uit eten gaan hebben we het maar bij een overheerlijk pompoensoepje gehouden en een vruchtensapje. In Costa Rica worden heel veel vruchtensappen geserveerd, dus we hoeven niet bsng te zijn dat we niet aan onze vitamientjes komen.
Na de lunch was het tijd voor deel 2 van deze indrukwekkende dag, namelijk de Hanging Bridges. Dit is een wandeling van ongeveer 3 kilometer met onderweg 8 hangbruggen die in lengte variëren van 50 tot 170 meter en op hoogte hangen tussen de 12 en 60 meter. Vanaf deze bruggen hadden we een prachtig uitzicht over het nevelwoud en alle vegetatie. We hebben onderweg helaas niet veel dieren gezien, maar vooral van de indrukwekkende omgeving genoten. We hebben mooie bomen en bloemen gezien, verschillende vlinders, een neusbeertje die doorhet bos struinde en wij denken een soort kwartels. De omgeving is net alsof je door de droomvlucht in de Efteling loopt...
Helaas hebben we geen bloemen van orchideeën of iets van kikkers gezien die hier ook wel veel voor schijnen te komen, maar wellicht dat deze verderop in de reis nog aan bod komen.
We hebben wel heel erg veel geluk gehad met het weer vandaag. Op het einde van de wandeling hadden we een paar druppeltjes, maar niet noemenswaardig en later scheen zelfs weer de zon. Dit schijnt in het regenseizoen rond half 3 in de middag erg uitzonderlijk te zijn.
Om 3 uur vertrok de bus weer terug richting de lodge en toen we daar aankwamen bleek het daar slechter te zijn dan hoog in het woud en was de lodge in nevel gehuld, wat ook weer wel apart is om te zien.
De sfeer binnen de groep begint ook steeds losser te worden. Ik ken eindelijk alle namen (het heeft wat tijd en moeite gekost) en meer dan de helft van de groep komt uit Brabant. Iedereen gaat gewoon erg leuk met mekaar om en er zijn totaal geen irritaties wat je natuurlijk weleens kan hebben ,et zo'n grote groep.
We hebben deze keer wat meer tijd om een momentjevoor jezelf te nemen en die hebben we bij deze heerlijk benut om wat te internetten en wat aandacht te besteden aan de persoonlijkeverzorging. We hebben deze keer alleen helaas (in tegenstelling tot de vorige 2 acco's) echt een flutdouche. De straal is zelfs zo erg slecht dat ik mn haar maar onder de kraan heb uitgespoeld om alle champoo eruit te krijgen... maar ach... je kan niet alles hebben ;)
Zometeen gaan we met de hele groep naar het dorp om te gaan dineren bijveen tentje wat Willem voor ons gereserveerd heeft. Ik ben benieuwd! Het schijnt een soort boomhut te zijn... om maar in de sfeer van Tarzan en Jane in de jungle te blijven... hahaha