eerste indrukken

De eerste vlucht van 10,5 uur is prima verlopen. Ik heb mezelf goed vermaakt met film kijken, spelletjes spelen en op zn tijd een beetje eten en drinken. Het viel mij absoluut niet tegen hoe snel de tijd voorbij ging.
De overstap op Houston verliep daarentegen wat minder soepel... het grote voordeel was wel dat we toch niet onze bagage hoefden te claimen om vervolgens opnieuw in te checken. Dit hoeft blijkbaar alleen wanneer je binnen de US doorreist. We moesten wel in het vliegtuig een douane-formuliertje invullen, door 3 verschillende controles, allerlei vragen beantwoorden over het doel van de reis, met wie reis je, etc. en vervolgens nog eens door de scan. Dat allemaal afgewerkt hebbende konden we weer richting de volgende gate om te wachten tot we weer konden boarden. Bij de tweede vlucht begon de vermoeidheid wel wat toe te slaan en werd Kar helaas niet helemaal lekker, dus die was wat dichter in de buurt bij het toilet gaan zitten. Aangezien ik niet kon slapen en deze keer niet zelf de film kon kiezen ben ik mij maar een beetje in gaan lezen over het prachtige land waar we naartoe onderweg waren. Na deze vlucht van 3 uur en 3 kwartier kwamen we na bijna 24 uur reizen eindelijk om 20.45 uur lokale tijd (4.45 uur volgende dag) aan in San Jose. Met de koffers washet gelukkig ook goed gegaan en de gids voor onze reis stond ons al op te wachten. We reizen met een gemengd gezelschap van 24 personen en toen iedereen 1 voor 1 aan kwam druppelen hebben we ons voorgesteld, maar de namen zijn niet allemaal blijven hangen... de enige die ik heb onthouden zijn die van de gids en van de chauffeur, namelijk Willem en Carlos (en dan mag je zelf invullen welke bij wie hoort ;)) Ik hoop dat ik aan het einde van de reis een beetje weet hoe de rest van de groep heet... :-)
Toen was het gelukkig echt wel tijd om het hotel op te zoeken om na een koude douche eindelijk te kunnen gaan slapen.
Vanmorgen mochten we uitslapen. De bus zou om half 9 vertrekken en iedereen was lekker op tijd. Hoewel ik een onrustige nacht heb gehad ben ik de jetlag goed doorgekomen. Het bed lag heerlijk, maar ik had wel het idee dat ie midden op een kruising in de spits stond. De kamer was erg gehorig en de trein die 's nachts rijdt vindt het blijkbaar nodig om bij elke overweg te aan de claxon te gaan hangen...
Na een simpel, maar smaakvol ontbijt vertrokken we uit San Jose, op weg naar La Fortuna. Onderweg gaf Willen wat uitleg over praktische zaken en vertelde kort watover het land e de restvan de reis. Tijdens de reis zijn er vele optionele excursies mogelijk, echter zouden we vandaag onderweg een excursie hebben waar je eigenlijk niet echt onderuit kon, maar wel voor moest bijbetalen, maar gelukkig vond niemand dit een probleem.
Allereerst vertrokken we naar een plaatsje met de naam Grecia (wat Griekenland betekent). Grecia ligt in de Centrale Vallei en is tot het schoonste dorp van Latijns-Amerika gekozen. We hebben hier de lokale kerk bezocht. Het bijzondere aan dit gebouw is dat het helemaal uit donkerroodmetaal bestaat. Daarna hebben we door het stadspark gelopen waar een hele mooie vogelsoort met een gele staart (ben de naam helaas vergeten...) in bomen nestelt. We hebben de nesten gezien, maar de vogels zelf helaas niet, maaaarr wel een eekhoorntje. Ach ja, ook leuk toch ;) Het bezoek aan Grecia werd afgesloten in een koffietentje waar we ook meteen de fooienpot en de excursie van die dag met de gids af konden rekenen.
Vervolgens zijn we doorgereden naar het plaatsje Sarchí wat een echt kunstnijverheidscentrum is. In dit toeristische bergdorpje hebben we een werkplaats bezocht waar op traditionele wijze ossenkarren en andere voorwerpen en meubels worden gemaakt en met de hand worden beschilderd met felle kleuren en in typerende patronen.
Voor de lunch werden we bij een lokale koffieboer in de buurt verwacht. Vroeger was koffie de belangrijkste bron van inkomsten. Tegenwoordig staat de export van koffie op de 3e plaats achter het toerisme op de 1e plaats en de export van computerchips op de 2e. In Costa Rica vindt veel eco toerisme plaats. Inmiddels bestaat 25% van het land uit (privé-)reservaat. De koffieboer waar wij verwacht werden exploiteerde ook een hele kleine B&B en had voor ons een heerlijke lunch voorbereid, bestaande uit rijst, sla, warme groenten, bonen, een of ander aardappelprutje en divers fruit. Na de lunch heeft hij ons een kleine rondleiding over de plantage gegeven waarna we nog een toetje en een bakkie koffie kregen.
Na de lunch was het nog zo'n 2 uur kachelen op weg naar La Fortuna. We verlieten de Centrale Vallei over smaller wordende bergweggetjes en helaas zijn mijn maag en hoofd daar wat minder tegen bestend, waardoor ik wel wat misselijk werd, maarja, je moet er wat voor over hebben he...
In de ochtend waren we met een heerlijk zonnetje weggereden, maar in dit gebied zitten we midden in het regenseizoen en onderweg hadden we dan dus ook al onze eerste regenbui te pakken. Gelukkig zaten we deze keer lekker droogin de bus, maar Willen waarschuwde ons al dat we er maar aan moesten gaan wennen...
Na een korte stop in het centrum van La Fortuna voor wat boodschapjes en de flappentap konden we door naar onze volgende acco genaamd: Villas Eco Arenal. Het geld pinnen had bij menig een nog wat voeten in aarde aangezien niet iedereen in de gaten had dat je pinpas tegenwoordig standaard geblokkeerd staat voor pinnen buiten Europa. Gelukkig hebben wij dat allemaal wel goed geregeld en na wat telefoontjes naar Nederland was het bij de rest ook geregeld.
Aangekomen bij de acco hebben we ons even opgefrist en kregen vervolgens een 2e finke bui op ons dak (letterlijk). Wij slapen in een kamer op de bovenste verdieping met een metalen golfplaten dak, met het gevolg dat de flinke stortbui die viel zo'n ongelooflijke herrie maakte dat wij elkaar niet meer konden verstaan. Helaas was de bui nog niet voorbij toen het tijd was om richting de receptie te lopen. We hadden namelijk met de hele groep afgesproken om met onze eigen bus naar een restaurantje te rijden die Willem voor ons gereserveerd had. Gelukkig zaten wij niet ver van de receptie en met jas en paraplu in de aanslag hebben we de tocht overleeft.
Hoewel ik geen ontzettende vleeseter ben, heb ik op aanraden van Willem een lekker biefstukje op en hebben we gezellig wat gekletst met wat mensen uit de groep. Inmiddels was echter de beruchte man met de spreekwoordelijke hamer wel langsgekomen en er zat alweer een volgende bui aan te komen, dus besloten we om terug te gaan naar de acco. Terwijl er een flinke donderbui overtrekt ben ik blij dat ik zo'n beetje aan het einde van mijn verhaal kom over vandaag en ga ik maar eens lekker de oogjes sluiten...
Morgen weer een nieuwe spannende dag!!!