Party crashen

17 september (zaterdag)

Vandaag begon de dag al erg vroeg, namelijk om 5 uur de wekker...
Om 6 uur stonden we helemaal ingeladen klaar voor de poort om opnieuw op zoek te gaan naar wild. Omdat ze te groot is, mag Molly helaas niet van het asfalt af, tenzij het duidelijk is waar ze heen gaat zoals bijvoorbeeld een drinkplaats. Ze zijn anders bang dat de onverharde paden helemaal stuk gaan en als je betrapt wordt kun je een hele hoge boete krijgen. Onderweg hebben we weer een aantal keren olifanten gezien. 1 keer met kleintjes, maar het gras was jammer genoeg te hoog om er een goede foto van te nemen. Verder hebben we nog verschillende malen giraffen gezien en wildebeesten, redelijk zeldzame zadelbekooievaren, wrattenzwijnen en als hoogtepunt een witte neushoorn. Jef was hiermee helemaal door het dolle heen en had nog uren willen blijven staan, maar helaas voor hem moesten we verder. Van de big 5 hoeven we nu alleen nog maar een luipaard te zien en een beter zicht op een leeuw zou leuk zijn. Vandaag is dat dus helaas niet gelukt, maar wie weet, later deze vakantie.
Toen we het park rond half 11 via de Malelane Gate verlieten zagen we als bonus nog een hele hoop krokodillen in een rivier en hebben we ook nog een mooie grijze ooievaar gespot. 
Maike had bij de aankomst in Zuid-Afrika problemen gehad met haar paspoort. Het zou geregistreerd staan als gestolen, wat dus duidelijk niet het geval was. Bij de grens van Swaziland zou dat dus waarschijnlijk weer problemen opleveren en jawel, er moest wat op en neer gebeld en gefaxt worden en uiteindelijk mocht ze de grens over.
Net over de grens in Swaziland hebben we ons kamp weer opgezet voor de lunch, waarna we onderweg langs een traditionele Swazi bruiloftsceremonie kwamen. Toen we stopten om vanuit de truck wat foto's te maken, werden we uitgenodigd om uit te stappen. Ik twijfelde wel even of dit wel een goed idee was, maar uiteindelijk was het een leuke ervaring. Sommigen uit de groep hadden pennen en wat snoepgoed meegenomen en we hebben allemaal een beetje geld achtergelaten als huwelijkscadeau. De oma van de bruid heeft ons nog uitgebreid bedankt voor onze aanwezigheid en toen zijn ze met z'n allen teruggegaan naar het dorp waar de bruidegom was achtergebleven. Deze ceremonie was dus alleen voor de bruid bedoeld. 
Toen we vervolgens weer bij de grens kwamen leek alles goed te gaan met het paspoort van Maike, maar toen we allemaal al in de truck zaten om te vertrekken moest ze er toch weer uit komen. Gelukkig konden we na een kwartiertje weer verder. 
Uiteindelijk kwamen we aan in het zoals Raymond noemde 'rustieke' Zululand Camp. Rustiek was een beetje een understatement. De hutjes lijken meer op hondenhokken met erg harde matrassen en de gezamenlijke wasgelegenheid is ook niet alles. Ik was blij dat ik het al op internet gezien had zodat ik een klein beetje was voorbereid, maar vele anderen uit onze groep en groepen voor ins waren niet echt tevreden over deze acco. Gelukkig kunnen Barry en ik ons redelijk snel aanpassen en de centrale ruimte met keuken en zwembadje is wel aardig, dus we maken er gewoon het beste van de komende 2 nachten.
Het kookteam moest alweer snel aan de slag met de spaghetti die deze keer op het menu stond. Het was heerlijk! Vervolgens heb ik even snel mijn schatje gebeld, nog een drankje gedronken en rond half 10 lagen we alweer uitgeteld op bed.