Moby Dick

28 september (woensdag)

Vandaag stond de laatste lange rit van onze trip op het programma, namelijk de rit van Knysna naar Kaapstad langs een deel van de beroemde Tuinroute. De Tuinroute loopt langs de kust van de Indische Oceaan, ongeveer van de monding van de Storms River in het oosten tot aan Mossel Bay in het westen. Tegen het decor van het steil oprijzende Kaaps gebergte loopt de route door een kustvlakte met prachtige baaien, schone zandstranden, rotsen, lagunes, rivieren in diepe kloven en bovendien een weelderige, kleurrijke plantengroei in het bushveld, maar ook dichte ongerepte oerwouden. 
Na de Tuinroute hadden we een lunchstop in Hermanus. Het vakantie-en vissersdorp strekt zich over 8 km uit langs de voet van de Kleinriviersberge en de kust van de walvisrijke Walker Bay. Hermanus is de 'hoofdstad' van de walvisobservatie, een activiteit die de walvisvangst als bron van inkomsten heeft vervangen. In de baai zijn vanaf juni walvissen te zien. Ze jongen er en oktober is de beste maand om de jongen te bewonderen. Een stadsomroeper deelt het laatste nieuws mee over de voor de kust zwemmende walvissen. 
Toen wij aankwamen in Hermanus zijn we natuurlijk meteen naar de kust gerend en hebben heel veel van deze water-reuzen gezien. Het was echt geweldig. Het was alleen heel erg moeilijk om te fotograferen. Hoewel ze redelijk dicht aan de kust liggen is het toch ver weg en doordat het water moeilijk te focussen is, ben je steeds te laat. Op een gegeven moment zijn we maar gewoon gaan kijken en waren we helemaal onder de indruk van deze gigantische beesten. We wilden wel de hele middag blijven kijken, maar we moesten ook nog lunchen, dus zijn we samen met Richard en Madelon op zoek gegaan naar een leuk tentje. Uiteindelijk hadden we een tafeltje gevonden met uitzicht op het water en werden de walvissen erg speels. Eentje sprong heel hoog uit het water en daarna nog een keer. In de hoop dat ie het nog een keer zou doen heeft Madelon de camera gepakt en heeft ze schitterende foto's kunnen maken van een derde sprong. Lang leve de moderne technologie, zodat ze deze foto's ook naar ons kan sturen! Helemaal in onze nopjes konden we beginnen aan onze lunch, waarna we nog wat rond hebben gekeken op weg terug naar de truck. 
Onderweg naar onze laatste lodge in Kaapstad hebben we een eerste blik gehad op de Tafelberg en het stadion van de WK 2010 gezien. 
We wisten al dat niet alle kamers in de lodge een eigen badkamer hebben,  maar omdat wij een dag langer blijven hadden we gehoopt dat wij wel een eigen badkamer zouden hebben. Bij aankomst bleek dit helaas niet het geval te zijn en moesten we met 6 personen 2 badkamers delen. Toch hebben we het voor elkaar gekregen om in een half uurtje allemAl weer opgefrist te zijn voor het diner. 
Diners in Kaapstad zijn voor eigen rekening, dus wij hadden met de jongeren bedacht om Raymond mee te vragen om ergens te gaan eten. Hij wist wel een leuk restaurant dat in een oud treinstel gemaakt was. We zijn daar gaan kijken, maar konden niet makkelijk met 9 personen bij elkaar zitten, dus zijn iets anders gaan zoeken. Het zag er wel heel leuk uit, dus misschien dat Barry en ik hier op onze laatste avond gaan eten als de rest al naar huis is. Uiteindelijk zijn we bij een seafood restaurant terechtgekomen waar we goed gegeten hebben. We waren alleen vergeten te melden dat we allemaal apart wilden betalen, dus zijn we een half uur bezig geweest om de rekening uit te pluizen en het af te rekenen bedrag compleet te krijgen. Toen we dit voor elkaar hadden gekregen zijn we op ons gemak terug gegaan naar de lodge voor onze verdiende nachtrust.