bijna klokje rond

Eindelijk was het dan zo ver. Vanmorgen ging om 7 uur de wekker zodat we nog de laatste spulletjes in konden pakken voordat onze taxi kwam. De ouders van Cedric zouden ons samen met Esmee naar schiphol brengen. Ze waren mooi op tijd en op de weg zat het mee dus we waren ruim op tijd. Helaas was het op schiphol wel erg druk waardoor het er voor hen niet in zat om nog even mee naar binnen te lopen om ons uit te zwaaien.
We waren vantevoren al online ingecheckt, maar bij de bagag drop-off was het zo ontzettend druk dat we alsnog een hele tijd in de rij hebben gestaan. Achja... we hadden toch niet veel anders te doen ;)
Na de drop-off was de drukte nog niet voorbij en de dag stond voor ons ook een beetje in het teken van de gebreken op schiphol.bij de drop-off lag de bagageband er ff uit, vervolgens file voor een kapotte roltrap om bij de veiligheidscontrole te komen en daar aangekomen had de bodyscan waar wij bij aan moesten sluiten storing... Dus nee Co.... de trubbels lagen niet aan Cedric omdat ie zn pet niet af wilde zetten... :P
Tegen de tijd dat we het hele verhaal achter de rug hadden was het al bijna boarding time en omdat de gate ook nog een kleine 10 minuten lopen was zijn we maar meteen doorgelopen, dus taxfree shoppen zat er niet meer in. Maar goed dat we toch niet van shoppen houden...
Eenmaal bij de gate moesten we alweer wachten... door de drukte op schiphol had de bagage vertraging en mochten we ook nog niet aan boord. Toen we zaten te wachten strompelde een stomdronken kerel op blote voeten voorbij en ging op een bankje achter ons zitten. We hadden al zo'n vermoeden dat een vlucht er voor hem niet in zou zitten en jawel... iedereen zit goed en wel aan boord en er wordt omgeroepen dat we nog wat meer vertraging krijgen omdat de bagage van 1 persoon weer van boord gehaald moet worden omdat ze nog 1 persoon "missen"... Zeker te weten dat die kerel niet mee heeft gemogen, maar goed. Al met al zijn we met een ruim uur vertraging vertrokken, maar door wind mee hebben we nog wel een half uurtje daarvan ingehaald.
Verder een rustige en voorspoedige vlucht met prima eten, een paar filmpjes en klein beetje rusten. Het viel ons niks tegen hoe "snel" we alweer gingen landen. Op Vancouver airport helaas weer lange rijen voor paspoortcontroles etc, maar met een beetje geduld en gewoon aansluiten kom je er vanzelf.
Nadat we de bagage hadden opgepikt wilden we een taxi nemen naar ons hotel, maar ook daar stond alweer zo'n lange rij dat we de trein hebben gepakt. We werden heel vriendelijk op weg geholpen en ook in de trein waren meerdere (bejaarde) volunteers te vinden waar je vragen aan kon stellen. Vanaf de halte hadden we een bus kunnen nemen, maar uiteindelijk hebben we besloten om de laatste 2,5 km maar te lopen. Toch viel dit wel een beetje tegen met een rugzak van bijna 17 kilo op je rug, nog een klein rugzakje met wat handbagage en als het voor jou eigenlijk al wel half 2 's nachts is... Maar na een klein half uurtje waren we er dan toch... Holiday Inn Vancouver Airport hotel. Prima hotel, beetje oudbollige inrichting misschien,maar de douche was prima en het bed was heeeeeerlijk en dat was voor ons het belangrijkste. Volgens mij lag het hotel aan de rand van het chinatown van Vancouver... alléén maar Chinezen. Als je me had gezegd dat we in Azië waren had ik het ook geloofd ;)
We waren zo moe dat we weinig fut hadden om het centrum nog in te gaan dus snel een hapje gegeten bij de Mac tegenover het hotel en lekker ons bed in gedoken... Morgen staat om 7.45 uur alweer de pick-up door het verhuurbedrijf van de camper gepland... Weltrusten!!