Long live the queen
Door: linda
Blijf op de hoogte en volg Linda
22 Mei 2017 | Canada, Revelstoke
Ieder jaar wordt dit op de maandag vóór 25 mei gevierd en is vergelijkbaar met de Nederlandse viering van koningsdag aangezien deze in verband staat met de verjaardag van de vorst(in). Daarnaast betekent deze feestdag het einde van de winter en het begin van de lente. Victoria Day is gewijd aan koningin Victoria, zij regeerde over Groot-Brittannië van 1837 tot haar dood in 1901. Op de tegenwoordige feestdag wordt zowel de verjaardag van Victoria als van de huidige vorst(in) van Canada gevierd.
Op deze feestdag gaan we alweer om 8 uur op pad op weg naar onze volgende bestemming, namelijk Revelstoke. De overnachting hadden we reeds in Nederland online gereserveerd bij Williamson Lake Campground dus konden we meteen doorrijden naar de bezienswaardigheid waar we hoge verwachtingen van hadden: de Meadows in the Sky Parkway.
Tijdens een rit over deze 26 km lange Parkway naar de top van de 1920 meter hoge Mount Revelstoke zie je valleien, weiden, regenwouden en bergen met besneeuwde toppen.
Aan de Lower Parkway liggen 7 uitkijkpunten. Helaas zijn niet altijd alle uitkijkpunten te bereiken en hierin wordt de natuurlijk smeltgrens aangehouden. In ons geval betekende dit dat we met de camper tot het 3e uitkijkpunt konden komen op 8 km van de 26 km lange Parkway. Vanaf dit uitkijkpunt (Monashee Point) kon je de plaats Revelstoke en de Columbia Valley zien met de Monashee Mountains op de achtergrond.
Op de berg, aan de voet van de berg en langs de Parkway beginnen wandelroutes voor hikers van elk niveau. Wij wilden sowieso wel een rondje wandelen en omdat we nu niet zo ver de berg op konden komen als we gehoopt hadden besloten we om te proberen te voet hogerop te komen. Op het kaartje zagen we dat we vanuit viewpoint Monashee in 2 verschillende wandelroutes voor geoefende wandelaars in konden vallen. Nu wil ik ons zeker niet direct inschalen als geoefende wandelaars, maar we wilden het toch proberen. Gaat t niet, dan gaan we gewoon terug!
Met name voor mij is omhoog lopen niet mn sterkste punt, maar waar een wil is, is een weg. We gingen enthousiast van start op de Landmark trail en de route en uitzichten waren schitterend. We hadden gezien dat we via deze trail iig tot het 5e viewpoint konden komen, dus dat werd onze bestemming. Ondanks de hoogte was het behoorlijk warm en zelfs toen we de sneeuwgrens bereikten kregen we het zeker nog steeds niet koud.
Het leek mij erg leuk om door de sneeuw te lopen... dat heb ik geweten....
Zo blij als een kind was ik met het eerste plakje sneeuw dat we tegenkwamen, hogerop zakten we soms tot halverwege ons bovenbeen in de sneeuw weg. En dat met een korte broek aan... brrrrr...
Het enige nadeel is, dat dan het wandelpad een stuk minder duidelijk is. Maar gelukkig werd het pad aangegeven met roze lintjes aan de bomen dus konden we toch ongeveer de originele route volgen totdat we weer aan de weg kwamen en we van het mooie uitzicht van viewpoint Eagle Pass konden genieten.
Hierna wilden we nog proberen om tot het volgende viewpoint te komen, maar deze was over de weg nog 3 km verderop en dit werd door een dik pak sneeuw toch een beetje vermoeiend, dus zijn we halverwege weer aan onze afdaling begonnen via de Summit trial. Hier hadden we in het eerste stuk geen lintjes om te volgen waardoor we een stuk "offroad" zijn afgedaald. Eigenlijk mocht je wel niet van de paden afwijken, maarja... dan moet je wel weten waar het pad ligt! ;) Gelukkig moest deze trail een aantal keer de Parkway kruisen, waardoor we enigszins konden volgen waar we moesten zijn. "Helaas" zijn we tijdens onze wandeling geen beren tegengekomen, maar misschien vond ik dat achteraf toch niet heel erg... ik denk dat ik ze liever vanuit de auto ga zien...
We hebben de camper weer meegepakt en we zijn nog een stukje begonnen aan een relatief korte trail aan de voet van de berg, maar ons gevorderde rondje had toch iets meer van de beentjes gevraagd dan we dachten en we zijn toch maar weer omgedraaid om naar de campground te rijden.
Hier hebben we nog lekker een stukje gezwommen in het aangrenzende lake. Nouja.... gezwommen... we hadden enthousiast onze zwemkleding aangetrokken en zijn een stuk het water in gelopen. Cedric heeft heel dapper nog een duik gewaagd, maar daarna hebben we ons heel snel op een handdoekje uitgespreid om in de zon wat op te warmen.
Uiteindelijk was het een stuk laten geworden dan we dachten en begon de vermoeidheid toe te slaan, dus hebben we maar gekozen voor een simpele maaltijd ipv een BBQ waarvoor we eerst nog een vuurtje moesten maken voor kooltjes. Moe maar voldaan kropen we rond half 10 lekker ons nestje in.
-
27 Mei 2017 - 19:38
Mama:
He, he ik begon al ongerust te worden(grapje). Wat kan jij toch mooi schrijven wat jullie allemaal beleven,het is bijna ofdat wij er zelf bij zijn. Ben heel erg benieuwd naar de foto`s die bij deze verhalen horen te zien. Nog een goede reis verder en goed uitkijken, dan kijken wij weer uit naar de volgende verhalen.XXX ook van papa XXX
-
28 Mei 2017 - 09:17
Anton:
Wat een belevenissen die jullie
Dit moet toch een onuitwisbare indruk maken. Inderdaad door de verhalen te lezen lijkt het of je het mee beleeft.
Prachtig allemaal!! Veel genieten want de tijd gaat snel!. Groetjes van ons!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley