Grote hoogte

Omdat we weer 2 dagen op dezelfde camping verblijven hadden we vandaag geen grote afstand af te leggen.We zijn dus weer eens rustig opgestart en vandaag stond in het teken van de plaats Whistler.
Gisteravond was het begonnen te regenen en dat is het de hele nacht blijven doen. Het was fijn dat hierdoor de camper aan de buitenkant een heel klein beetje schoongespoeld was, maar we hoopten vandaag toch wel op beter weer.
Vanmorgen was het zo goed als droog dus wij op pad.
Whistler is een resortstadje dat vooral bekend is vanwege een van de grootste skigebieden van Noord-Amerika: Whistler-Blackcomb. Ook in de overige jaargetijden is er voldoende te doen, zoals wandelen, fietsen, ruige mountainbike trails, kajakken, bear watching tours, zipline adventures of floatplane tours. (En alles wat ik vergeet op te noemen)
Beren hebben we inmiddels zelf al genoeg gezien en hoe leuk het ook zou zijn, de bear watching tour vonden we inmiddels een beetje zonde van het geld geworden. We hadden natuurlijk onze kans gemist om in Banff of in Jasper met een gondel een berg op te gaan, dus wilden we dat hier graag doen en dan met name ook de "Peak 2 Peak". In dat geval ga je eerst met een "gewone" gondel (in de winter skilift) Whistler Mountain op, om vervolgens met een speciale gondel de oversteek te maken van de top van Whistler Mountain, naar de top van Blackcomb. Je hebt dan een overweldigend 360-graden uitzicht over meertjes, gletsjers en bossen. De lift overbrugt een afstand van 4,4 km in 11 minuten en hangt op 436 meter hoogte.
Dit leek ons echt schitterend om te doen, maar het was heel erg bewolkt en we twijfelden dus heel erg of we er wel echt iets aan zouden gaan hebben... We hebben geïnformeerd bij het info center en zij hebben ook beelden van beide stations op de toppen. Zoals verwacht zag het er behoorlijk bewolkt uit en hebben we onze beslissing nog ff uitgesteld. We waren er tenslotte al op tijd, dus we konden nog ff afwachten.
We hebben wat door het gezellige Whistler rondgestruind en eea bekeken zoals de Olympische ringen van 2010, wat gegeten, wat gedronken en ons meerdere malen afgevraagd of het nog op zou klaren... Toen we net ff wat zaten te drinken begon het ook nog flink te regenen en wilden we net de hoop opgeven toen we de gondeltjes tussen de 2 bergen konden zien. Toen dachten we, als wij de gondels van benedenaf kunnen zien, mlet er boven ook wel wat te zien zijn. We hebben dus tóch maar 2 kaartjes gekocht en zijn gegaan.
Vanuit het gondeltje naar boven hebben we ook nog 2 beren aan ons lijstje toe kunnen voegen. Als ik me niet vergis leken het een zwartd en een bruine beer. Ze zaten recht onder de baan van de gondel toen wij er overheen kwamen en toen renden ze weg.
Boven op Whistler Mountain aangekomen lag er nog veel sneeuw, maar de pistes waren al wel gesloten. Door de hoeveelheid sneeuw waren er op deze hoogte echter geen wandelingen mogelijk en was het hele gebied afgezet. Helaas was het toch wel zo bewolkt en zelfs regenachtig als waar we bang voor waren, maar ach... dat was niet anders. Ook tijdens de oversteek naar Blackcomb was het erg bewolkt waardoor we lang niet zo veel hebben kunnen zien als we gehoopt hadden. Net als op Whistler Mountain, was ook op Blackcomb enkel het restaurant open en was het gebied verder helemaal afgezet. Wel hebben we hier nog 3 marmotten gezien. Erg grappige beestjes en ze waren zeker niet schuw. Na hier wat foto's van gemaakt te hebben zijn we snel weer terug ingestapt, want het was erg koud. Op de terugweg werden we nog beloond met een prachtige regenboog. We hebben er niet helemaal uit kunnen halen waar we op gehoopt hadden, maar toch was het alsnog de moeite waard om gedaan te hebben.
Hierna zijn we teruggereden naar onze campground. Zoals eerder verteld ligt deze in het Nairn Falls Provincial Park. De bezienswaardigheid in dit park is (zoals je al verwachtte) de Nairn Falls, een dubbele waterval die door een kleine canyon stroomt. Deze hadden we nog niet bezocht dus dat wilden we voor het eten nog even doen. Vanaf de campground was het 1,5 km one way, dus dat was nog wel ff t doen ;)
Wat een geweld toch weer. De kracht van het water heeft in lange tijd een canyon uitgesleten en potholes veroorzaakt in het lavagesteente. En nog steeds wordt het water met veel kracht hier doorheen geduwd.
Het waaide inmiddels behoorlijk, maar gelukkig was het nog wel droog dus weer snel een vuurtje gemaakt voor onze laatste avond BBQ. Morgen staan we op een camping in Vancouver en helaas mag je daar geen open vuur maken. Vandaag hadden we nog een lekker stuk spare-rib en we hebben de garnaaltjes opgemaakt.
Ondanks dat de wind behoorlijk koud was zijn we dik aangekleed (ik dan toch) nog lekker ff bij het vuur blijven zitten tot de duur gekochte houtjes op waren. Dan komt het besef ineens wel heel erg naar boven dat het er écht bijna op zit... :( :( :(