highway thru hell
Door: linda
Blijf op de hoogte en volg Linda
21 Mei 2017 | Canada, Kelowna
Vandaag waren we al behoorlijk op tijd wakker, maar toch hebben we wel redelijk geslapen. Zelfs ondanks de luidruchtige buren en de treinen die regelmatig met flink wat geluid voorbij denderden.
We hebben op ons gemakje ontbeten, afgewassen en uiteindelijk zijn we rond 8 uur op pad gegaan.
Onze eerste bestemming van vandaag was niet ver weg. De Othello tunnels. Op een kwartier ten oosten van Hope ligt Coquihalla Canyon Provincial Park. Het hart van het park is de Coquihalla Gorge, een door de rivier uitgesleten kloof. In 1914 werd er een treinspoor dwars door de kloof en de bergen aangelegd. Dat was een gevaarlijk karwei: tunnels werden met de hand aangelegd en tijdens het zware, gevaarlijke bouwproces gebeurden talloze (soms dodelijke) ongelukken. Tegenwoordig is het treinspoor verlaten en kun je een prachtige wandelroute door verschillende tunnels en langs de kloof volgen. Dit is werkelijk schitterend en indrukwekkend om te zien. Toen wij er waren was het nog lekker rustig en toen we terug bij de camper kwamen, kwam er net een brote bus aanrijden, dus waren we mooi op tijd weer weg ;)
We vervolgden onze weg over Highway 5, ofwel de Coquihalla Higway en voor ons bekend als de Highway thru Hell van discovery channel.
Dit was een zeer indrukwekkende route met steeds weer prachtige uitzichten. Ondanks de soms sterke stijgingen en dalingen was de weg goed te rijden. Toch konden we het goed merken dat we vrij hoog zaten. Zowel aan onze oren als aan de sneeuw die nog niet volledig was opgelost aan de kant van de weg.
Naast de uitzichten hebben we nog een aantal bijzondere dingen gezien onderweg. Zoals diverse Avalanche tunnels (waarvan The Great Bear Snowshed de bekendste is) en 2x een runaway lane waarvan de 2e er wel heel spectaculair uitzag. Sowieso worden chauffeurs van met name zwaardere voertuigen voor een afdaling uitgenodigd om een brake test te doen op speciaal daarvoor ingerichte parkeerplaatsen. En mocht onderweg naar beneden (8%) toch blijken dat de remmen het begeven hebben kunnen ze een runaway lane gebruiken om niet als een idioot naar beneden te storten.
Na een kleine 250 kilometer komen we aan op onze bestemming van vandaag: Kelowna. Hier zoeken we eerst een winkel waar we een Discovery pass kunnen halen. Canada bestaat dit jaar 150 jaar waardoor de nationale parken gratis toegang hebben, maar ondanks dat de toegang gratis is, moet je toch wel het betreffende toegangsbewijs in je bezit hebben. We waren te laat om het nog online te bestellen, dus dan maar ff langs de winkel.
Omdat we de camping toch al wel gereserveerd hadden, hadden we niet veel haast om ons daar meteen te melden en wilden we meteen doorrijden naar onze volgende bezienswaardigheid: de Kettle Valley Railway.
Deze voormalige spoorweg is tegenwoordig omgetoverd in een prachtige wandel- en fietsroute met uitzichten over de vele fruitboom- en wijngaarden. Er loopt een route van 12 kilometer tussen 2 (vroegere) stations: Myra station en Ruth station. De route bevat voormalige spoorbruggen en tunnels door de spectaculaire Myra Canyon. Omdat we niet heel erg veel tijd hadden besloten we om naar Myra station te gaan van waaruit het 1 km lopen zou moeten zijn tot aan de 1e spoorbrug en binnen 2km zouden we er 6 zien en 2 tunnels.
Wij dus zeer enthousiast op pad...
Bij de instructies van de camper werd ons zeer duidelijk verteld dat we best op onverharde wegen mochten rijden als ze maar een naam hadden, anders waren we niet verzekerd.. tomtom stuurde ons een onverhard weggetje omhoog. Uiteraard vond ik dat al erg spannend, maar toen gaf de tomtom aan dat het een naamloze weg was... hmmmm... en dan....
Eerst toch maar een stuk doorgereden, maar we kwamen verder geen enkele camper tegen en wisten ook niet eens zeker of we wel goed reden. Toen we nog eens wat beter naar de rest van de route keken zagen we ook dat we iig dezelfde route terug naar beneden moesten rijden en besloten halverwege de 8,5 km omhoog toch maar om niet verder te gaan... dit betekende alleen wel dat de camper gedraaid moest worden en toen was zoals Cedric het zei de eerste "mag ik eruit" een feit :P Ik mocht er alleen niet uit en uiteindelijk viel het gelukkig alles mee. Toen we weer beneden waren en later nog eens goed naar wat foldertjes keken, bleken we toch wel op de goede weg te zijn, maar was het inmiddels te laat om opnieuw aan de tocht te beginnen. Erg jammer, maar het is niet anders... er zal nog genoeg ander moois op ons pad komen.
Toen hebben we nog maar een klein wandelingetje door Kelowna gemaakt om daarna op ons gemak naar de Apple Orchard RV Park te rijden. Een zeer kleine camping midden tussen de (je raad het al...) appelboom- en wijngaarden.
Het was heerlijk weer vandaag en vanmiddag zelfs warm te noemen. Zeker in deze streek die wat weg heeft van Toscane was het zeer aangenaam.
We hoefden vandaag niet te koken, want we hadden nog 2 porties over van gisteren en gaan we dus een rustig avondje tegemoet en waarschijnlijk weer lekker op tijd naar bed om morgen weer op tijd op pad te gaan.
We hebben op ons gemakje ontbeten, afgewassen en uiteindelijk zijn we rond 8 uur op pad gegaan.
Onze eerste bestemming van vandaag was niet ver weg. De Othello tunnels. Op een kwartier ten oosten van Hope ligt Coquihalla Canyon Provincial Park. Het hart van het park is de Coquihalla Gorge, een door de rivier uitgesleten kloof. In 1914 werd er een treinspoor dwars door de kloof en de bergen aangelegd. Dat was een gevaarlijk karwei: tunnels werden met de hand aangelegd en tijdens het zware, gevaarlijke bouwproces gebeurden talloze (soms dodelijke) ongelukken. Tegenwoordig is het treinspoor verlaten en kun je een prachtige wandelroute door verschillende tunnels en langs de kloof volgen. Dit is werkelijk schitterend en indrukwekkend om te zien. Toen wij er waren was het nog lekker rustig en toen we terug bij de camper kwamen, kwam er net een brote bus aanrijden, dus waren we mooi op tijd weer weg ;)
We vervolgden onze weg over Highway 5, ofwel de Coquihalla Higway en voor ons bekend als de Highway thru Hell van discovery channel.
Dit was een zeer indrukwekkende route met steeds weer prachtige uitzichten. Ondanks de soms sterke stijgingen en dalingen was de weg goed te rijden. Toch konden we het goed merken dat we vrij hoog zaten. Zowel aan onze oren als aan de sneeuw die nog niet volledig was opgelost aan de kant van de weg.
Naast de uitzichten hebben we nog een aantal bijzondere dingen gezien onderweg. Zoals diverse Avalanche tunnels (waarvan The Great Bear Snowshed de bekendste is) en 2x een runaway lane waarvan de 2e er wel heel spectaculair uitzag. Sowieso worden chauffeurs van met name zwaardere voertuigen voor een afdaling uitgenodigd om een brake test te doen op speciaal daarvoor ingerichte parkeerplaatsen. En mocht onderweg naar beneden (8%) toch blijken dat de remmen het begeven hebben kunnen ze een runaway lane gebruiken om niet als een idioot naar beneden te storten.
Na een kleine 250 kilometer komen we aan op onze bestemming van vandaag: Kelowna. Hier zoeken we eerst een winkel waar we een Discovery pass kunnen halen. Canada bestaat dit jaar 150 jaar waardoor de nationale parken gratis toegang hebben, maar ondanks dat de toegang gratis is, moet je toch wel het betreffende toegangsbewijs in je bezit hebben. We waren te laat om het nog online te bestellen, dus dan maar ff langs de winkel.
Omdat we de camping toch al wel gereserveerd hadden, hadden we niet veel haast om ons daar meteen te melden en wilden we meteen doorrijden naar onze volgende bezienswaardigheid: de Kettle Valley Railway.
Deze voormalige spoorweg is tegenwoordig omgetoverd in een prachtige wandel- en fietsroute met uitzichten over de vele fruitboom- en wijngaarden. Er loopt een route van 12 kilometer tussen 2 (vroegere) stations: Myra station en Ruth station. De route bevat voormalige spoorbruggen en tunnels door de spectaculaire Myra Canyon. Omdat we niet heel erg veel tijd hadden besloten we om naar Myra station te gaan van waaruit het 1 km lopen zou moeten zijn tot aan de 1e spoorbrug en binnen 2km zouden we er 6 zien en 2 tunnels.
Wij dus zeer enthousiast op pad...
Bij de instructies van de camper werd ons zeer duidelijk verteld dat we best op onverharde wegen mochten rijden als ze maar een naam hadden, anders waren we niet verzekerd.. tomtom stuurde ons een onverhard weggetje omhoog. Uiteraard vond ik dat al erg spannend, maar toen gaf de tomtom aan dat het een naamloze weg was... hmmmm... en dan....
Eerst toch maar een stuk doorgereden, maar we kwamen verder geen enkele camper tegen en wisten ook niet eens zeker of we wel goed reden. Toen we nog eens wat beter naar de rest van de route keken zagen we ook dat we iig dezelfde route terug naar beneden moesten rijden en besloten halverwege de 8,5 km omhoog toch maar om niet verder te gaan... dit betekende alleen wel dat de camper gedraaid moest worden en toen was zoals Cedric het zei de eerste "mag ik eruit" een feit :P Ik mocht er alleen niet uit en uiteindelijk viel het gelukkig alles mee. Toen we weer beneden waren en later nog eens goed naar wat foldertjes keken, bleken we toch wel op de goede weg te zijn, maar was het inmiddels te laat om opnieuw aan de tocht te beginnen. Erg jammer, maar het is niet anders... er zal nog genoeg ander moois op ons pad komen.
Toen hebben we nog maar een klein wandelingetje door Kelowna gemaakt om daarna op ons gemak naar de Apple Orchard RV Park te rijden. Een zeer kleine camping midden tussen de (je raad het al...) appelboom- en wijngaarden.
Het was heerlijk weer vandaag en vanmiddag zelfs warm te noemen. Zeker in deze streek die wat weg heeft van Toscane was het zeer aangenaam.
We hoefden vandaag niet te koken, want we hadden nog 2 porties over van gisteren en gaan we dus een rustig avondje tegemoet en waarschijnlijk weer lekker op tijd naar bed om morgen weer op tijd op pad te gaan.
-
22 Mei 2017 - 06:57
Anton:
Prachtig om de verhalen te lezen. Kijk er iedere keer weer naar uit. Maar doe wel voorzichtig! -
22 Mei 2017 - 09:05
Barry :
Spannend hè zusje, Grote Auto's op steile weggetjes -
22 Mei 2017 - 15:10
Karianne:
hahahaha nog niet je op de wc verstopt? :P Na deze reis ben je vast over je angst heen. Maar al leuke dingen gedaan en gezien, leuk! -
22 Mei 2017 - 16:01
Paulien:
Zo mooi, alleen al om te lezen! -
22 Mei 2017 - 21:57
Mama:
Geweldig om te lezen die verhalen van jou, wat kun je toch mooi schrijven, net ofdat we het zelf meemaken. Kijk alweer uit naar de volgende editie! Veel plezier en kijken jullie wel goed uit. Ook groetjes van papa en dikke kus. -
23 Mei 2017 - 15:49
Tante Gerda / Tante Lenie:
Wat ben je toch goed Linda in verslag schrijven,we volgen het via de atlas het is in een woord geweldig wat jullie voor moois allemaal zien,genieten jullie maar Fijn en tot de volgende editie Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
